Baarle-Nassau, Wildertsebaan (t.o.) zaterdag 8 maart
2014 - Vogelmuurwalk
.
.
Aangezien we de Merkske-vallei nu wel verkend hebben, gaan we een
gebiedje vlakbij de Wildertsebaan verkennen, wat waarschijnlijk in
Baarle-Nassau ligt, en mogelijk Nederlands grondgebied is. Het was
eenvoudigweg de eerstvolgende wandelmogelijkheid langs de
Hoogstratensebaan op weg terug naar Nl via Baarle-Nassau dus.
.
.
Het was zomer(s weer), ik stak de baan over en ging deze zandweg
in, alwaar ik na verloop van tijd, en trouwens ook na verloop van enig
wildplukwerk-- te weten van vogelmuur, op deze kruising kom.
.
De volgende keer zal ik hier rechtsaf gaan, want pas thuis op het google
kaartje kon ik zien dat dat interessant kan worden, maar voor vandaag
ging ik rechtdoor, omdat het citroengele pijltje daar in ieder geval
aangaf dat de weg niet dood zou lopen
.
.
Bij deze eik doe ik weer eens een
tap-oefening,
dat ik al weer lange tijd niet gedaan had. De Eik liet me mijn gang
gaan en gaf geen sjoege. Er achter zag ik allemaal kroos in het water.
.
Nee maar zeg, een rode orb rond de boom in de verte! De bomen zaten
hier trouwens onder de korstmos. Een uitstekend teken, want het geeft
een luchtzuiver klimaat aan.
.
.
ik kijk nog even achterom over de akker, en rechtsaf, wat een weg
schijnt te zijn, of liever gezegd, een pad, maar waar ik vandaag althans
niet in ga.
.
.
Het was hier misschien niet spectaculair mooi, maar ik was er
helemaal alleen met de stilte alleen verbroken door flink wat
vogelgekwetter en op zo'n mooie zomerse zaterdag zijn er niet veel
plekken waar je alleen kunt wandelen, want het was verder overal
hartstikke druk volgens mij. Het kan natuurlijk maar zo zijn dat ik met
minder mooi weer het hier maar depressief gevonden zou hebben, maar
vandaag genoot ik van deze wandeling, die helaas geen bankjes langs de
paden had.
.
.
inmiddels was ik linksaf geslagen om te kijken of een rondje
mogelijk was maar dan kom ik uit bij prikkeldraad, tenminste, als ik
gedacht had weer terug te kunnen gaan naar links, dus ik keer om.
.
.
.
we wandelen maar eens terug.
.
.
Dit links is weer de tap-eik, waar ik nu op de terugweg tegen aan ga
staan en hem een voorspoedige reis naar huis vraag. Hij gaf matige
energie, een beetje vanaf de wortels door de voeten, maar ik moet zeggen
dat ik wel een voorspoedige reis terug heb gehad:-)
.
.
In de verte komt eindelijk mijn (auto-)bankje in beeld. Rechts de
oogst. Een stuk berkenbast omdat dat zo lekker ruikt als je de fik er in
doet, en naast de vogelmuur ook de eerste paarse dovenetel en twee
paardebloemen om een glaasje paardebloemwater van te maken (12-24 uur
laten trekken op koud water, in de koelkast).
.
